تلویزیون دولتی قزاقستان چرا غیررقابتی است؟
نویسنده: سائوله ایزابایوا
تاریخ : ۲۵/۱/۱۴۰۲
خلاصه:
تلویزیون قزاقستان مخاطبان کمی در میان مردم دارد. دلیل این امر ساده است، برنامه های اثرگذار و مخاطب محور کمتری در شبکه‌های تلویزیونی قزاقستان وجود دارد. اخبار تولید شده هم خسته‌کننده شده است. ضمن آن که درصد قابل‌توجهی از جمعیت قزاقستان روس تبار هستند و به سبب آن که تلویزیون روسیه در تولید برنامه‌ها بسیار موفق عمل کرده است، تلویزیون قزاقستان عملا در رقابت با تلویزیون روسیه شکست‌خورده است. به لحاظ محتوای سیاسی نیز عملکرد ضعیفی دارد. رسانه‌های دولتی همواره سعی می‌کنند از موضوعات حساس پرهیز کرده و بیشتر در تلاشند تا تصویری مرفه از قزاقستان نشان دهند، چیزی که مدت‌هاست مردم دیگر به آن اعتمادی ندارند.
مقدمه
هر ساله جایگاه تلویزیون قزاقستان در میان سایر رسانه‌های جمعی ضعیف‌تر می‌شود. دلایل آن متعدد است. پیشرفت تلویزیون قزاقستان ضعیف است. شبکه‌های تلویزیونی منطقه امن خود را انتخاب کردهاند و برای تولید برنامه‌های پرمحتوا و اساسی تلاش چندانی نمی‌کنند و صرفا به پخش برنامه‌هایی می‌پردازند که تولید و اجرای آنها پرهزینه و پرزحمت نباشد نظیر کنسرت‌ها، فیلم‌های قزاقی و خارجی، سریال‌های ترکی و غیره. قزاقستانی‌ها تلویزیون را عمدتاً عصرها برای تماشای اخبار روشن می‌کنند. اما در سال‌های اخیر این نیز کمرنگ شده و بسیاری از مردم بیشتر از طریق شبکه‌های اجتماعی اخبار و برنامه های مورد علاقه خود را دنبال می‌کنند.
بنابراین، اگر دولت اصلاحات تلویزیونی را آغاز نکند، بیشتر مردم از تماشای برنامه‌های تلویزیونی قزاقستان دست خواهند کشید. با توجه به اینکه شبکه‌های تلویزیونی روسی در قزاقستان تاکنون موفق عمل نموده و پرمخاطب هستند، مردم قزاقستان در آینده صرفاً آنها را تماشا خواهند کرد و در معرض تبلیغات سیاسی روسیه قرار خواهند گرفت.
تلویزیون در قزاقستان سابقه نسبتا طولانی دارد. اولین ایستگاه تلویزیونی در قزاقستان در سال ۱۹۵۶ در آلما آتا راه اندازی شد و "قزاق فیلم" نام داشت. در سال ۱۹۵۸، پخش تلویزیونی توسعه یافت و در دهه ۱۹۷۰، تلویزیون در تمام مناطق قزاقستان در دسترس قرار گرفت.
امروزه چندین شبکه تلویزیونی در قزاقستان وجود دارد، از جمله کانال های دولتی و خصوصی. بزرگترین مجموعه های رادیو و تلویزیونی در کشور، شرکت رادیو و تلویزیون "قزاقستان" و آژانس "خبر" هستند که به زبان های روسی و قزاقی برنامه پخش می کنند. همچنین در قزاقستان شبکه های تلویزیونی دیگری وجود دارند که به زبان های دیگر از جمله انگلیسی، ازبکی و قرقیزی پخش می شوند.
در مجموع، ۱۵ کانال تلویزیونی رسمی و سراسری در قزاقستان وجود دارد. نظیر شبکه های تلویزیونی قزاقستان، خبر، خبر ۲۴، بالاپان، یل آرنا، کازاسپورت، شبکه اول اوراسیا، آستانه تی وی، ktk، Mir، ntk،ژیبک ژالی ، شبکه هفتم، شبکه ۳۱ و آلماتی. همچنین، در صورت تمایل، مردم این امکان را دارند که تلویزیون های ماهواره ای روسیه را متصل کرده و تعداد کانال ها را از ۱۵ به بیش از ۱۰۰ کانال افزایش دهند.
علیرغم این واقعیت که دولت در توسعه تلویزیون سرمایه گذاری می کند، شبکه های تلویزیونی قزاقستان اغلب به دلیل عدم استقلال و عدم شفافیت در فعالیت خود مورد انتقاد قرار می گیرند.
گزارش
در بسیاری از کشورها، تلویزیون منبع اصلی تأثیر بر افکار عمومی است و نقش مهمی در تضمین امنیت اطلاعات ایفا می‌کند. افسوس، کانال‌های تلویزیونی قزاقستان هنوز نمی‌توانند به یکی یا دیگری مباهات کنند و بنابراین به رقبای خارجی، به ویژه روسیه، شکست می‌خورند، اگرچه به نظر می‌رسد که دولت در آنها (عمدتا در کانال‌های تلویزیونی "قزاقستان" و "خبر") منابع مالی قابل‌توجهی را سرمایه‌گذاری می‌کند. چرا این اتفاق می‌افتد؟ و آیا راهی برای تغییر وضعیت وجود دارد؟
جان بیک سولیف، عضو آکادمی روزنامه نگاری قزاقستان:
"این یک اشتباه قدیمی سیاست دولت در حوزه ایدئولوژیک است"
شما از نوعی "امنیت اطلاعاتی" از منشور تلویزیون صحبت می‌کنید، اما در منطقه ما رهبران این بخش ایدئولوژیک ترکمن‌ها هستند. آنها به نوعی از ایمنی اطلاعاتی و محتوایی دست یافته‌اند که هیچ برنامه‌ای خارج از کنترل دولت به تلویزیون راه نمی‌یابد. اما واقیت این است که ما ترکمنستان نیستیم و نمی‌خواهیم باشیم.
اگر از تلویزیون داخلی صحبت کنیم، وضعیت کاملاً متفاوتی داریم. در شهرهای مدرن، اکثر ساکنان آن کانال‌های تلویزیونی محلی و در واقع تلویزیون را تماشا نمی‌کنند. بگذارید با مثال خودم توضیح دهم. من یک آپارتمان دو اتاقه و سه تلویزیون دارم. تلویزیون اصلی در اتاق نشیمن قرار دارد و به اینترنت متصل است. مادرشوهرم که در فصل زمستان به آلماتی می‌آید، برنامه‌هایی را به زبان قزاقی تماشا می‌کند، سرگرمی‌هایی مانند "Kalaulym". بقیه اعضای خانواده به هیچ برنامه‌ای از جمله اخبار علاقه ندارند مگر گزارش‌های ورزشی و کانال‌های اینترنتی اختصاصی سینما آن هم به طور محدود. حدود ده سال پیش برنامه‌های تحلیلی و اطلاع‌رسانی پایان هفته را از یک یا دو شبکه تماشا می‌کردم، اما امروز دیگر برایم جالب نیستند. دلیل آن واضح است - تقریباً از ابتدای سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۰ واقعیت‌های جامعه نمایش داده نمی‌شد، حتی انتشار اخبار نیز جالب نبود. امروزه، یوتیوب عمدتاً در میان قزاقستانی‌ها مورد تقاضا است. ما فقط می‌توانیم حدس بزنیم که واقعاً چقدر پول در تلویزیون داخلی سرمایه‌گذاری شده است. من شک دارم که کافی باشد. اگر کافی است چرا نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود؟
بر کسی پوشیده نیست که در کشور ما درصد قابل‌توجهی جمعیت روس‌زبان وجود دارد. به همین دلیل، شبکه‌های تلویزیونی روسیه همیشه در رقابت با تلویزیون قزاقستان موفق عمل کرده است. اما امروز که حادترین بحران سیاسی و اقتصادی در جهان در حال روی دادن است، شبکه‌های تلویزیونی روسیه در درجه اول نماینده کشوری متخاصم و به شدت متجاوز هستند.
بله، در جامعه ما نظرات بسیار متفاوتی در مورد کانال‌های تلویزیونی روسیه وجود دارد، اما اجازه دهید این را بپذیریم. بعید است که برنامه‌هایی با کیفیت مشابه در تلویزیون قزاقستان به زبان روسی یا قزاقی وجود داشته باشد.
به زبان ساده، شبکه‌های تلویزیونی قزاقستان قادر به رقابت با شبکه‌های روسی نیستند. اگرچه کانال‌های جدیدی در طول سال‌ها راه‌اندازی شده‌اند و برنامه‌های گفتگوی نسبتا خوبی در مورد وضعیت اجتماعی و اقتصادی کنونی وجود دارد اما کافی نیست. این امر تا چه اندازه با مساله تضمین امنیت اطلاعات ملی مطابقت دارد؟ من فکر می‌کنم که متخصصانی که مسائل ایدئولوژیکی را درک می‌کنند و همچنین کسانی که در زمینه‌های بسیار مهمی مانند تبلیغات کار می‌کنند، باید نظر خود را در اینجا بیان کنند. البته اگر کسی وجود داشته باشد.
دیانا اوکرمووا، مدیر بنیاد مرکز رسانه‌های حقوقی:
"کار ناشیانه بود و هیچ کس بر اثربخشی آن نظارت نکرد"
در واقع سال‌هاست که کشور به ویژه در سال‌های اخیر از لزوم تامین امنیت اطلاعات صحبت می‌کند و حتی بند مربوطه‌ای نیز در لایحه رسانه‌ها به این منظور درج شده است. اما به نظر من مسئولان دقیقا نمی‌دانند که این بند چیست و بنابراین همه کارها در این راستا به ایجاد محتوای سرگرم‌کننده مانند سریال‌ها، فیلم‌ها، نمایش‌ها و مواردی از این قبیل خلاصه می‌شود.
چرا این اتفاق می‌افتد؟ چون مطالب سیاسی جالب خیلی کمی داریم. رسانه‌های دولتی سعی می‌کنند از موضوعات غیرضروری اجتناب کنند به عنوان مثال، آنها تجمعات، اعتراضات یا فعالیت‌های مخالف را پوشش نمی‌دهند. تا آنجا که من می‌دانم، رسانه‌های دولتی یک سیاست ناگفته "کمتر منفی، بیشتر مثبت" دارند.
هدف، ایجاد تصویری مرفه از قزاقستان است، اگرچه، مدت‌هاست که مردم این برنامه‌ها را باور ندارند. از این گذشته، شهروندان به خوبی از آنچه در اطراف اتفاق می‌افتد آگاه هستند، اما با عدم دریافت اطلاعات لازم در رسانه‌های داخلی، مجبور می‌شوند آن را در منابع دیگر و بیشتر هم به زبان روسی جستجو کنند. جایی که همه اینها تبلیغات سیاسی است. بگذارید این تبلیغات سیاسی منزجرکننده باشد، حداقل آن است که برخلاف قزاقستان از کیفیت کافی برخوردار است.
ما هیچ درک درستی از استراتژی اطلاعات دولتی نداریم. این مشکل ده‌ها سال است که وجود دارد. رسانه‌ها در تمام این مدت در چارچوب‌های موضوعی مشابهی مانند «بهبود وجهه نیروی انتظامی»، «پوشش فعالیت‌های مجلس» و «ترویج سبک زندگی سالم» کار کردهاند. در نتیجه هزاران مطلب منتشر و پخش شد که استفاده چندانی از آنها نشد. کار به صورت کیفی انجام نشد و در عین حال هیچ کس بر اثربخشی آن نظارت نکرد. من فکر می‌کنم قبل از سرمایه‌گذاری در رسانه‌ها (بیش از ۵۰ میلیارد تنگه در سال)، منطقی است که دولت نتایج را بررسی کند. به عنوان مثال، برنامه "روحانی ژانگیرو" را در نظر بگیرید. ایده بدی نیست، اما پیاده‌سازی و نتایج نهایی آن جای تامل دارد. همه به این دلیل است که در سطح محلی، از جمله روزنامه‌نگاران نمی‌دانستند که چگونه آن را به درستی تبلیغ کنند.
بنابراین، نمی‌توانم بگویم که کار در زمینه امنیت اطلاعات در قزاقستان به لطف کانال‌های تلویزیونی دولتی بهبود یافته است. به نظر من آنها در وضعیت فعلی خود به سادگی نمی‌توانند چنین کارکرد جدی‌ای را انجام دهند. تا زمانی که آنها آزادی انتخاب و پوشش موضوعات و ایجاد محتوای باکیفیت را نداشته باشند، نباید این انتظار را از آنها داشت. مطالب روزنامه‌نگاری باید جالب باشد و موقعیت مستقل آنها را منعکس کند، تنها در این صورت است که شهروندان علاقه‌مند می‌شوند.
مورات تلیبکوف، شخصیت عمومی:
"رسانه‌های گروهی داخلی آلوده به ویروس سود هستند."
امروزه امنیت اطلاعات برای هر کشوری از اهمیت بالایی برخوردار است. دلیل این امر جهانی‌شدن است؛ هنگامی که جریان اطلاعات آزادانه همه مرزها را درمی‌نوردد. در نتیجه، دستکاری ذهن مردم به ابعاد بی‌سابقه‌ای رسیده است. بارزترین نمونه آن روسیه است، جایی که توده‌های عظیم انسانی با از دست دادن آخرین خرده‌های تفکر انتقادی به "زامبی" تبدیل شده‌اند و این عمدتاً "شایستگی" ایدئولوژیست‌های روس است که اینگونه و به نفع خود کار کرده و به قله‌های ترقی دست یافته‌اند.
در همین حال، در قزاقستان مشکل امنیت اطلاعات به صراحت نادیده گرفته می‌شود. ما فقط با جریان پیش می‌رویم و هیچ‌کس نمی‌داند این رودخانه متلاطم ما را به کجا خواهد برد. در نتیجه، تغییرات شدیدی در ارزش‌های ملی رخ می‌دهد و اخلاق و روحیه از بین می‌رود.
یک روز دیگر برنامه گفتگوی سیاسی دیگری را در تلویزیون روسیه تماشا می‌کردم: نظرات مختلف، یک بحث پر جنب‌وجوش، سخنرانی‌های احساسی و سخنرانان تند. البته، من همه چیز را دوست ندارم، با این وجود مجذوب‌کننده است. بعد سری به کانال‌های قزاقستانی زدم: آنها در مقایسه با کانال‌های روسی چقدر حقیر، رقت‌انگیز و ترسو به نظر می‌رسند. در تمام کانال‌ها سریال‌های ترکی، ملودرام، خوانندگان، دامبراییست‌ها، هنرمندان و تبلیغات بی‌پایان وجود دارد. اینجا شواهد روشنی مبنی بر این است که نه هیچ سیاست اطلاعاتی و نه هیچ ایدئولوژی، سیاستمدار و روزنامه‌نگار با استعداد و باهوشی در کشور وجود ندارد.
به نظر می‌رسد مسئولان دولتی نسبت به وضعیت موجود ابراز نگرانی کرده و اقدام کنند. اما افسوس! اخلاق در جامعه از بین می‌رود. چرا من از نابودی اخلاق صحبت می‌کنم؟ زیرا سیاست جزء لاینفک اخلاق است. حذف جامعه از سیاست به معنای محروم کردن آن از اخلاق است.
علاوه بر این، رسانه‌های جمعی داخلی به ویروس سود آلوده هستند. من با بسیاری از روسای کانال‌های تلویزیونی و منابع اینترنتی ملاقات کردم و متوجه شدم که بسیاری از آنها در غیاب کامل منافع دولتی در ذهن خود فقط به پول می‌اندیشند. این عطش سود به اضافه ترس را در چشم مسئولان هم می‌بینم. ترس از دست دادن "مکان گرم" و منابع غنی. همه آنها به خوبی می‌دانند که دوره تصدی آنها موقتی است، بنابراین تلاش می‌کنند تا هر چه سریعتر جیب خود را پر کنند.
همه اینها به این واقعیت منجر شده است که شبکه‌های تلویزیونی دولتی به شرکت‌های بسته تبدیل شده‌اند و فقط به توزیع پول بین حلقه باریکی از مردم فکر می‌کنند. ایدئولوژی، منافع دولتی و امنیت اطلاعات در پس زمینه قرار دارند.
یسنژول علیاروف، رئیس مرکز روابط انسانی و سیاسی قزاقستان:
"ما باید مشکلات را در این مسیر حل کنیم"
با توجه به اینکه شبکه‌های تلویزیونی داخلی را کمتر از ۱۰ درصد جمعیت کشور تماشا می‌کنند، بدیهی است که آنها نمی‌توانند از عهده وظایف خود در تامین امنیت اطلاعات برآیند. کارهای زیادی برای بهبود وضعیت باقی مانده است. ما باید با آموزش پرسنل شروع کنیم تا رسانه‌های خود را با خبرنگاران حرفه‌ای که می‌توانند محتوای باکیفیت، جالب و موردپسند شهروندان تولید کنند، ارائه دهیم. در این راستا، ما چیزهای زیادی برای یادگیری از رسانه‌های برجسته خارجی نه تنها از نظر ایجاد برنامه‌های تلویزیونی سرگرم‌کننده، بلکه اخبار و برنامه‌های تحلیلی داریم.
رسانه‌ها باید اطلاعاتی را در مورد فرآیندهای در حال وقوع در کشور منتقل کنند و موضوعات و معضلات کشور را مطرح کنند، آنچه که به طور واقع شهروندان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تنها از این طریق است که آنها می‌توانند اعتماد مردم را دوباره به دست آورند، رقابتی شوند و بر این اساس به امنیت اطلاعات کمک کنند.
نتیجه‌گیری
تلویزیون در قزاقستان در سطح بسیار پایینی قرار دارد. اما نه از نظر کیفیت فیلمبرداری، بلکه از نظر اطلاعاتی که از طریق آن منتقل می‌شود. هر ساله دولت مبالغ هنگفتی را به تلویزیون اختصاص می‌دهد، اما برنامه راهبردی برای توسعه تلویزیون تدوین نمی‌کند. این امر باعث شده است که مردم دیگر علاقه چندانی به برنامه‌های تلویزیونی قزاقستانی نشان نمی‌دهند. از طرفی، با توجه به جمعیت روس‌زبان قزاقستان، شبکه‌های تلویزیونی روسیه در این کشور محبوب هستند. حدود ۴۰ درصد از کل کانال‌های تلویزیونی روسی هستند و کانال‌های تلویزیونی خارجی (اروپا و آمریکا) به روسی ترجمه می شوند.
واضح است که تلویزیون قزاقستان باید توسعه یابد. در اینجا چند نکته و پیشنهاد وجود دارد که می تواند به توسعه تلویزیون قزاقستان در آینده کمک کند:
- توسعه پخش آنلاین: با توسعه فناوری، افراد بیشتری از طریق اینترنت تلویزیون تماشا می کنند. شبکه های تلویزیونی قزاقستان برای دستیابی به بینندگان بیشتر و گسترش مخاطبان خود باید پخش آنلاین را توسعه دهند.
- تنوع محتوا: تلویزیون قزاقستان باید محتوای متنوع تری ارائه دهد تا علایق و نیازهای مختلف بینندگان را برآورده کند.
- توجه بیشتر به مخاطبان جوان: جوانان مخاطبان کلیدی هر کانال تلویزیونی هستند. تلویزیون قزاقستان باید توجه بیشتری به مخاطبان جوان داشته باشد تا توجه آنها را جلب کند و آنها را به عنوان بیننده ثابت نگه دارد.
- ترویج فرهنگ و زبان قزاقی: تلویزیون قزاقستان باید فرهنگ و زبان قزاقستان را به منظور حفظ هویت ملی و ارائه آن به بهترین شکل به جامعه جهانی ترویج دهد.
- ارتقای کیفیت برنامه های تلویزیونی: تلویزیون قزاقستان باید دائماً برای بهبود کیفیت برنامه های تلویزیونی خود تلاش کند. این امر می تواند با جذب خبرنگاران، مدیران و کادر فنی با مهارت بیشتر و همچنین با استفاده از فناوری ها و تجهیزات مدرن و به روز محقق شود.
منبع:
نظر شما